De digital twin in de praktijk

Maar dan moeten ze wel feilloos kunnen communiceren. De Asset Administration Shell is de noemer waaronder alle informatie over werkstukken, componenten en machines, assets dus, op een gestandaardiseerde manier samengebracht wordt. Maar hoe ver staat het daar vandaag al in de praktijk mee? Lenze organiseerde tijdens SPS Connect een rondetafelgesprek om een stand van zaken te geven. Deelnemers waren Michael Hoffmeister (Festo), Markus Kiele-Dunsche (Lenze), Andreas Orzelski (PHOENIX CONTACT) en Markus Schoisswohl (HEGLA). 

Vooraleer de Asset Administration Shell (AAS) de boventoon zal voeren op de productievloer zullen er nog een aantal jaren aan onderzoek aan vooraf gaan. Geen theoretisch onderzoek, maar onderzoek dat vooral moet leren uit wat de praktijk toont. De eerste scenario’s krijgen nu immers al industriële toepassing, net omdat ze op korte termijn waarde kunnen creëren. Hoe meer er uit de praktijk naar boven komt, hoe meer de versnelling kan ingezet worden. Om die reden werd binnen de schoot van VDMA en ZVEI, twee vooraanstaande Duitse federaties voor respectievelijk machinebouwers en de elektro-industrie, ook een nieuwe gebruikersorganisatie opgericht: de Industrial Digital Twin Association. De IDTA gaat officieel van start begin januari en moet alle lichten op groen zetten om meer werk te maken binnen de industrie van standaardisering en open source software.

Dat vormt immers de sleutel om de digital twin en de AAS in de praktijk te brengen. De case bij het Duitse HEGLA bewijst dat. Om machines slagvaardig te maken zodat ze de concurrentiekracht van een bedrijf kunnen verhogen, gelooft de machinebouwer er sterk in dat ze een digitale basis moeten hebben. Vroeger beperkte zich dat tot 3D-plannen, nu moet de volledige documentatie in 3D gebeuren en moeten er interfaces voorzien worden tussen verschillende componenten. “Alles manueel bijhouden bij elke wijziging die gebeurt was niet meer houdbaar. We waren daarom actief op zoek naar een gestandaardiseerd model of toch op zijn minst een manier om digitale data op een gestandaardiseerde manier te classificeren. Had dat twee jaar geleden al bestaan, we waren er toen ingevlogen, maar de technologie is nu pas industrierijp.”

HEGLA paste het AAS concept toe op een sorteercel, die bestond uit een 150-tal substructuren. In principe moeten die stuk voor stuk manueel gecreëerd worden. Dankzij de AAS is het echter mogelijk om ze automatisch te genereren, met een uniforme datastructuur en waarbij de documentatie automatisch gelinkt werd aan de juiste component. Maar dat is nog maar het begin. Door deze data te gaan delen met de digital twin van de machine kan er een digital shadow van de productie ontstaan. “Het revolutionaire aan dit concept is dat je normaal verschillende interfaces moet bouwen om componenten met elkaar te laten praten. Een machine kan nu eenmaal niet uit alleen maar Lenze componenten bestaan. Nu is alles in een keer gestandaardiseerd wat veel tijd bespaart.”

Maar hoe kan u nu ook zelf beginnen werk maken van een digital twin met de AAS? Simpel, probeer het gewoon zelf even uit. De eerste partiële modellen bestaan al om mee te experimenteren. Kies een submodel uit uw machine en kijk waar de data vandaan moet komen en hoe ze gestructureerd zijn. Binnen een maand had het prototype project om de data automatisch te integreren bij HEGLA al zijn vruchten afgeworpen. In de toekomst zal dit alleen maar beter gaan, naarmate meer leveranciers zich engageren om met de AAS te werken en naarmate er meer internationale standaarden komen. Deze twee evoluties zullen elkaar alleen maar versterken, zodat engineering op een nieuwe, open en gestructureerde manier kan gebeuren zonder extra interfaces. Dan zal productie pas echt flexibel worden.